W projekcie została wykorzystana nowoczesna technologia A.D.A.M. (ang. Atomic Diffusion Additive Manufacturing) druku 3D, która opiera się na wytłaczaniu w podwyższonej temperaturze materiału kompozytowego, złożonego z mikrocząstek stali oraz polimeru. Następnie, wydrukowane elementy przechodzą przez procesy chemicznego wypłukiwania polimeru, a następnie spiekania w atmosferze ochronnej. Spiekaniu w piecu, o specjalnie dobranym profilu temperaturowym podlega pozostały po wypłukaniu polimeru materiał metaliczny. W wyniku, otrzymuje się materiał metaliczny o wysokiej gęstości oraz wytrzymałości, które to parametry zbliżone są do własności metalu odlewanego. Technika ta pozwala na projektowanie i wytwarzanie obiektów niemożliwych do uzyskania tradycyjnymi metodami odlewania, formowania wtryskowego czy z wykorzystaniem metod subtraktywnych (np. skrawania). Technika ta pozwala np. na wytwarzanie funkcjonalnych materiałów porowatych o kontrolowanej strefie zgniotu. Warto dodać, że podobnie jak inne techniki addytywne, technologia A.D.A.M. umożliwia obniżenie kosztów wykonania obiektów z uwagi na zmniejszenie strat materiału podczas produkcji metalowych elementów względem innych technik. W ramach projektu chcemy zastosować interdyscyplinarne podejście, które łączy w sobie takie dziedziny nauk, jak: inżynieria materiałowa, chemia oraz fizyka. Wykorzystane zostały m. in. metody druku 3D, procesy chemicznego wymywania oraz wiele technik badawczych takich jak mikrotomografia rentgenowska, metody dyfrakcyjne, SEM oraz testy mechaniczne.
W realizacji brali udział: Damian Piwowarski, Dominik Caus, Łukasz Ruba, Natalia Rerak, Ania Kostecka, Patryk Pastuszek, Mikołaj Polak.
Opiekunowie: dr hab. inż. Jacek Tarasiuk, dr hab. inż Sebastian Wroński