Projekt ma na celu zbudowanie funkcjonalnej komory Wilsona do rejestracji śladów cząstek emitowanych podczas zjawisk radioaktywnych takich jak rozpad alfa, beta, czy pary antycząstek tworzone przez promieniowanie gamma. Projekt komory stanowi połączenie inżynierii oraz fizyki jądrowej i jest świetnym narzędziem do popularyzacji nauki oraz zgłębienia wiedzy na temat radioaktywności. Zakres projektu opiewa na zaprojektowanie modelu komory, w taki sposób, aby prowadzone badania mogły być jednocześnie obserwowane przez szerszą publikę. Projekt wiąże się również z koniecznością zaprojektowania odpowiedniego systemu chłodzenia płyty aluminiowej, nad którą będzie się unosił przesycony gaz oraz zoptymalizowanie układu elektronicznego (powinien on doprowadzać zasilanie do pomp elektrycznych, oświetlenia w komorze i do ogniw Peltiera). W projekcie planowane jest również użycie druku 3D, który posłuży do stworzenia obudowy głównej. Zaplanowano również przeanalizowanie wpływu zewnętrznego pola magnetycznego na ślad pozostawiany przez zjonizowane cząsteczki. W końcowej fazie projektu zespół chciałby również zbadać różne źródła promieniotwórcze tj. szkło uranowe czy też stare czujniki dymu w celu potwierdzenia właściwości radioaktywnych.